Myjesz zęby pastą z fluorem? Lepiej wyrzuć ją do śmieci

Fluor to pierwiastek chemiczny, który w stanie wolnym występuje w stanie gazowym. Jest silnie trującym gazem o ostrym zapachem podobnym do chloru. W pastach do zębów występuje głównie pod podstacią fluorku sodu, który był niegdyś używany jako środek przeciw karaluchom. Wykorzystuje się go również w produkcji pestycydów i środków bakteriobójczych. Dodawany nie tylko do past do zębów, ale również do wody.

Niegdyś uważało się, że przeciwdziała próchnicy. Na stronie Colgate nadal można przeczytać tego typu bzdury. Producent chce wręcz przekonać nas, że bez fluoru będziemy mieć ubytek na ubytku i nie uchronimy się przed wizytą u stomatologa: http://www.colgate.pl/app/CP/PL/OC/Information/Articles/Oral-and-Dental-Health-Basics/Checkups-and-Dental-Procedures/Fluoride/article/What-is-Fluoride.cvsp

Colgate przekonuje wręcz, że jeżeli nie pijesz fluorowanej wody, powinieneś łykać tabletki z fluorem i podawać je swoim dzieciom! Tymczasem nawet na Wikipedii można przeczytać, że "fluorek sodu  podobnie jak inne rozpuszczalne związki fluoru, jest substancją toksyczną o wielokierunkowym działaniu na organizm". 

Jak jest naprawdę?

Po pierwsze - fluor potrafi wzmocnić szkliwo, ale tylko w odpowiednio znikomych dawkach i dodatkowo u ludzi poniżej 20. roku życia. Nadużywanie fluoru może natomiast spowodować wiele chorób somatycznych i psychicznych. Słynne akcje fluoryzowania przeprowadzane w szkole podstawowej w Wielkiej Brytanii skończyły się serią procesów sądowych. Okazało się, że u wielu dzieci doszło do przebarwień szkliwa, zęby stały się kruche i chropowate. W 1996 roku 10-letni chłopiec otrzymał 1000 funtów rekompensaty od Colgate Palmolive, ponieważ stwierdzono u niego zatrucie fluorem. Czy fluor naprawdę jednak w znacznym stopniu  chroni dzieci przed próchnicą? Mimo że Colgate na swojej stronie nadal twardo twierdzi, że tak, jest zgoła inaczej. Badania zlecone przez Amerykański Instytut Badań Stomatologicznych wykazały, że w zasadzie nie ma różnicy między liczbą ubytków u dzieci mieszkających na terenach objętych fluoryzacją i na nią nieobjętych.

Fluor trucizną

W przypadku zatrucia fluorem na uszkodzenia najbardziej jest narażony układ pokarmowy. Fluorek sodu zaburza równowagę elektrolitów, co może prowadzić do hiperkaliemii (podwyższenie stężenia potasu we krwii), hipomagnezemii (stan obniżonego poziomu magnezu w organizmie) i hiperkalcemii (stan powyższonego poziomu wapniawe krwii), a w rezultacie do napadów padaczki. Może występować ślinotok, wymioty i biegunka, a w przypadku ciężkiego zatrucia również niewydolność wielonarządowa, a nawet śmierć wywołana paraliżem układu pokarmowego, arytmii lub niewydolności serca. Ponadto fluorek sodu przenika przez łożysko, jak również do mleka matki. Fluorek jest jedną z najsilniejszych trucizn. Stwierdzono, że może powodować chroby układu kostnego, nowotwory, zgony niemowląt, uszkodzenie mózgu czy przedwczesne starzenie.

Mówi się, że fluor jest bezpieczny, o ile nie przekracza się zalecanej dawki. Jednak jak możemy realnie wyliczyć, ile go pochłaniamy, jeżeli znajduje się on nie tylko w pastach do zębów, ale również w wodzie z kranu. W takim wypadku każda herbata, kawa czy zioła zalane nawet przegotowaną wodą, zawiera dawkę fluoru. 

Trochę historii

Już na początku XX wieku wiedziano, że niewielkie dawki fluoru sprawiają, że ludzie są bardziej podatni na manipulację i ulegli. Podczas II wojny światowej naziści podawali więźniom obozów koncentracyjnych duże dawki fluoru w wodzie pitnej. Raczej nie po to, żeby chronić ich przez próchnicą... Produkcję fluoru zlecono koncernowi I.G.Farben.

Po wojnie odnalezione zostały dokumenty potwierdzające, że oba totalitarne reżimy - niemiecki i radziecki, wymieniały się sposobami panowania nad umysłem mas. Bolszewicy uznali dodawanie leków do wody jako dobry sposób na zarażenie świata ideą komunizmu. Fluor nadawał się do tego celu - wywoływał określone reakcje oraz uważany był za panaceum na próchnicę. Truciznę przekształcono w opinii publicznej w lek.

Jednak jeszcze w 1944 roku wiedziano, jak toksyczną substancją jest fluor. W "Piśmie Amerykańskiego Związku Dentystów" z tamtego roku można było przeczytać następującą informację:

„Dobrze wiemy, że używanie wody pitnej zawierającej zaledwie 1,2 – 1,3 [ppm] fluorku może powodować takie zaburzenia rozwojowe kości, jak ich stwardnienie, spondyloza i marmurowatość, jak również wole i nie możemy ryzykować wywoływania tak poważnych systemowych schorzeń poprzez budzące dziś wątpliwości postępowanie mające zapobiegać zniekształcaniu zębów u dzieci...”.

Rok później skazano na karę grzywny i pół roku więzenia producenta piwa z Massachusetts, który dodawał do tegoż produktu fluorek. Zgodnie z oskarżeniem w piwie "odkryto szkodliwą truciznę, fluorek, który zgodnie z obowiązującym przepisem (Section 301a of the Food, Drug and Cosmetic Act) była niebezpieczna". Ile było fluorku w piwie? 0,5 ppm. 

Jednak już w 1947 roku zaczęto fluoryzować wodę w niektórych amerykańskich miastach.

Myjesz zęby pastą z fluorem? Będziesz głupszy

W 1995 r. w Chinach uczeni przeprowadzili badania poziomu inteligencji 907 dzieci w wieku 8 - 13 lat w powiązaniu z występującą wśród nich fluorozą zębów. Stwierdzono, że iloraz IQ dzieci żyjących w regionach ze średnim lub poważnym rozpowszechnieniem fluorozy był niższy niż dzieci zamieszkujących regiony, gdzie fluorozy nie stwierdzono lub była ona rzadka. Na podstawie badań widać zatem, że fluorek wpływa negatywnie na rozwój inteligencji.

Powyższe informacje to tylko ułamek całej historii fluoru. Więcej znajdziesz na przykład tutaj: http://www.oswiecenie.com/fluor.html

Co zamiast?

Obecnie na rynku można znaleźć pasty do zębów bez fluorków. Wcale nie są one droższe od past wiodących marek, a zawierają naturalne substancje i nie są trujące. Taką marką jest na przykład Dabur Herbal lub Babcia Agafia. Nie jest problemem znaleźć. Jedyna przeszkoda to nasze własne przyzwyczajenia i stawianie wygody wrzucenia do koszyka produktu w hipermarkecie ponad własne zdrowie, a nawet życie.

Źródła: 

wikipedia.org/wiki/Fluorek_sodu

www.oswiecenie.com/fluor.html